Waanzinnig West-Amerika

Een onvergetelijke 10-daagse roadtrip

Reisverslag rondreis West-Amerika
17 – 26 april 2021

We pakken ieder vrij moment om Amerika te beleven. Met deze wens begonnen Marco en ik eind 2019 aan ons avontuur in Houston. En toen kwam COVID. Gelukkig wordt het wat makkelijker sinds voorjaar 2021. Daardoor konden wij een droomreis maken. We gingen van 17 tot 26 april op pad voor een roadtrip door Nevada, Utah, Arizona en Californië.

Wat willen we zien en doen? Welke nationale parken zijn open? Wat is een handige route? West-Amerika heeft oneindig veel moois te bieden. Omdat we maar 10 dagen hadden, moesten we pittige keuzes maken. Lees verder als je nieuwsgierig bent waar we zijn geweest en wat we hebben beleefd.

Ons reisschema

De details per dag

Sightseeing Las Vegas Strip (dag 1)

Vanuit Houston is het maar 3 uur vliegen naar Las Vegas. Ideaal. Eerlijk gezegd stond Vegas niet op mijn bucketlist. Daarom had ik niet al te hoge verwachtingen. Maar ik heb mijn mening al snel bijgesteld. Deze dag had ik niet willen missen.

Vanaf ons hotel was het een kwartiertje doorstappen naar De Strip. Op afstand zagen we de achtbaan van hotel & casino New York – New York voor ons opdoemen. Dat is toch wel heel gaaf.

Daarna zijn we in noordelijke richting gelopen. Overal waar je kijkt, gebeurt iets. Je komt werkelijk ogen en oren tekort. Na 3 uur slenteren op slippers waren toe aan een break. Tijd voor een borrel en een bite. Na 3x ‘nee, volgeboekt’ hadden we uiteindelijk beet. We vonden een heerlijk rustig plekje met comfortabele bankjes bij Hexx kitchen + bar, een van de restaurants van hotel-casino Paris.

Na deze stop, konden we weer vooruit. Omdat het ondertussen donker was geworden, besloten we aantal casino’s van de binnenkant te bewonderen. Paris, The Ventian en The Mirage waren geweldig. Maar spande Ceasar’s Palace echt de kroon. Althans voor ons. Wat een waanzinnig complex.

Als je op De Strip bent, dan kijk je natuurlijk ook even bij de licht- en watershow van het Bellagio. Daar sloten we deze bijzondere dag in Vegas mee af.

Aangezien de stappenteller ondertussen 29.000 stappen aangaf, hadden we geen zin om terug te lopen naar ons hotel. Dus, hop in de taxi en morgen uitgerust aan dag 2 te beginnen.

Vanuit Vegas via de Hoover Dam naar Bryce Canyon National Park (dag 2)

Na een relaxt ontbijt gaan we snel op pad. We verlaten de staat Nevada en gaan via Arizona naar Utah. Onze hoofdbestemming van vandaag is Bryce Canyon. Voordat we naar dit prachtige nationale park karren, bewonderen we eerst nog de Hoover Dam. Dit immense bouwwerk ligt op 40 minuten rijden van Vegas. We maken door dit uitstapje best wat extra miles. Maar deze detour is absoluut de moeite waard.

Het is al bijna donker als we het park verlaten. We zijn onwijs onder de indruk en hadden Bryce voor geen goud willen missen. De vorm van de rotsen (hoodoos) en al die prachtige kleuren. Zoiets moois hebben we allebei niet eerder gezien.

Omdat het al na 8-en is, eten we snel bij een restaurant in de buurt van het park. Daarna rijden we in het pikkedonker door naar ons hotel in Panguitsch. Dit dorp ligt op de doorgaande route naar Zion National Park. En dat is onze bestemming voor dag 3 van deze roadtrip.

Hiking ’n biking in Zion National Park (dag 3)

De dag begint grappig. Knabbel en Babbel zwaaien ons uit. Terwijl we wachten om de doorgaande weg op te draaien, zien we deze nieuwsgierige diertjes naast onze auto. Sorry jongens, we hebben niets te knagen.

In deze coronatijden hebben veel hotels hun ontbijtservice uitgekleed. Vanochtend was het echt karig: een ieniemienie bakje yoghurt en een pakje sinaasappelsap to go.

Google helpt ons uit de brand. We komen uit bij German Bakery Forscher in Oderville. Als we binnenlopen komt de geur van versgebakken brood ons al tegemoet. Man, wat ruikt dat lekker. En gelukkig hebben ze ook goede koffie.

Een half uurtje later zijn we weer op pad. We volgen de 89 richting het zuiden en slaan rechtsaf bij Mt Carmel Junction naar highway 9. We weten niet waar we moeten kijken tijdens deze scenic drive.

Op den duur komen we bij de 1,1 mile lange Mt Carmel tunnel. Vlak voor deze tunnel begint de Canyon Overlook Trail. De reviews die deze hike krijgt, zijn veelbelovend.  

We parkeren de auto en pakken een rugzak met belangrijke spullen (vooral water). Het pad is prima te doen als je een beetje oké conditie hebt en goed ter been bent. Na een half uurtje up hill wordt onze inspanning beloond met een waanzinnig uitzicht.

Als we weer veilig beneden staan, is het een stuk drukker geworden. Daardoor duurt het even voordat we door de 1-baans tunnel kunnen. Daarna zigzaggen we over de bergweg naar Springdale.

We lunchen net buiten het park bij Café Soleil. Wat een verademing. Eindelijk een restaurant met een ‘gezonde’ menukaart. Hier word ik dus echt gelukkig van. We kiezen een wrap met veggies en ploffen even lekker neer op het terras.

Ondertussen is het weer tijd om in de actiestand te komen. We huren fietsjes bij Zion Outfitter. Bijna iedereen kiest voor een elektrisch exemplaar. Wij pakken gewoon een good old cruiser. Heerlijk een beetje bewegen.

Voordat we op pad gaan, slaan we extra flesjes water in. We hebben geen idee wat we tegenkomen of hoe lang we weg zijn. En in zo’n geval is genoeg water altijd een goed idee.

We fietsen de Pa ‘rus Trail langs de Virgin River. Jammergenoeg stopt het pad na een paar mile. Omdat we echt nog veel meer willen zien, volgen we een weg dieper het park in. Deze weg lijkt redelijk vlak, maar stiekem maken we aardig wat hoogtemeters. Daardoor wordt het een pittig tochtje.

Na anderhalf uur trappen (inclusief breaks, fotomomentjes en een off road poging) houdt de weg op. Vanaf dit punt kun je allerlei toffe hikes maken. Maar omdat wij geen sloten voor onze fietsen hebben en het al rond vijven is, vinden we het mooi geweest. De terugtocht is een cadeautje. Ik heb werkelijk geen meter hoeven trappen. Hoe lekker is dat?

Al met al hebben we weer een fantastische dag te pakken. We moeten nog wel even door. Ons volgende hotel ligt in Kanab. We checken rond 20.00 uur in en gaan meteen op zoek naar een restaurant. De meeste zijn dicht of sluiten bijna.

Ook nu hebben we weer mazzel. Ons oog valt op het met sfeerlampjes verlichte terras van Wild Thyme Café. Na een kwartiertje komt er een tafeltje voor ons vrij. Het eten is super, de bediening attent en de sfeer gezellig. Dus als je een keer in de buurt bent, dan kan ik je dit restaurant van harte aanbevelen

Door naar de Grand Canyon (dag 4)

Vandaag gaat het eindelijk gebeuren: we gaan naar de Grand Canyon! Onderweg maken we 2 tussenstops. We rijden namelijk langs Paige. En in de omgeving van dit stadje, zijn oneindig veel leuke dingen te doen en bezienswaardigheden te bewonderen. Je kunt hier moeiteloos een week spenderen als je de tijd hebt.

Misschien heb je weleens van Antelope Canyon gehoord. Dat is onze 1e tussenstop. Na wat speurwerk blijkt dat we dit park vanwege COVID alleen via het water kunnen bezoeken. Daarom rijden we naar de marina met het idee een bootje te huren.

Daar blijkt dat ze vandaag geen kleine bootjes hebben. Het enige alternatief is een jetski. Ik zie dat niet zitten omdat het serieus koud is. Marco bikkelt wel door. Terwijl hij wegvaart, zoek ik een beschut plekje in de zon. Zo zit ik in ieder geval lekker warm terwijl ik wat mailtjes beantwoord.

Onze tweede stop is de Horseshoe Bend, een unieke meander van de Coloradorivier. Nadat we onze auto hebben geparkeerd, volgen we de meute. We lopen in een kwartiertje naar de uitkijkpost. Vanaf dit punt heb je een fantastische view op dit bijzondere natuurverschijnsel.

Een uurtje later zitten we weer in de auto. We rijden kilometerslang in zuidelijke richting op highway 89 en vinden de route ietwat saai. Dat verandert direct zodra we de afslag naar de Grand Canyon South Rim nemen.

We komen het park binnen via de oostingang. Vanaf dat punt rijden we de Desert View Drive. Langs deze ongeveer 40 kilometer lange weg liggen verschillende uitzichtpunten. Het ene nog mooier dan het andere. Onze torenhoge verwachtingen worden meer dan waargemaakt. Omdat het half bewolkt is, komt de zonsondergang wat minder uit de verf. Gelukkig hebben we morgen nog een dag.

Omdat de accommodaties in Grand Caynon Village volgeboekt zijn, overnachten we in Tusayan. Ook dit plaatsje is een prima uitvalsbasis voor de magische Grand Canyon.

Vervolg Grand Canyon – een dag met een gouden randje (dag 5)

We kunnen wel wat hulp gebruiken om de juiste trails te kiezen. Daarom gaan we in alle vroegte langs het informatiepunt in Tusayan. Helaas is het loket dicht. Maar gelukkig geeft een mevrouw van een naastgelegen reisbureau ons met liefde een aantal insidertips.

We beginnen met een ‘opwarmertje’ en lopen een stuk van de Rim Trail. We starten in Grand Canyon Village en lopen in westelijke richting langs de kloofrand. Het pad is grotendeels verhard en nagenoeg vlak. Het ene viewpoint is nog mooier dan het andere. Telkens weer zijn we verrast over het uitzicht en de grootsheid van dit natuurfenomeen.

Na een paar uur genieten en oneindig veel fotomomentjes besluiten we een shuttlebus terug te pakken. Voordat we gaan lunchen, lopen we eerst nog een klein stukje de canyon in op de Bright Angel Trail.

Na de lunch bij een bakkerijtje in de buurt van Grand Canyon Visitors Centre gaan we op pad voor het ‘echte werk’. We pakken de oranje shuttlelijn richting het Oosten en stappen uit bij de South Kaibab Trail. Na het nodige zoekwerk, vindt Marco het beginpunt van het pad. Yeah!

Bron: website Grand Canyon National Park

Afdalen is easy peasy. Maar aan de hoofden van de mensen die ons tegemoet komen, zien we direct dat de terugweg een heel ander verhaal is. Het pad is stijl. Voor je het doorhebt, ben je verder afgedaald dan je denkt. Daarom houden we de tijd goed in de gaten.

Na ongeveer 40 minuten lopen, komen we aan bij Ooh Aah Point. Een prachtige plek van waaruit je ver de canyon in kijkt. Eigenlijk willen we nog wel verder afdalen. Toch besluiten we om dat niet te doen. Dat blijkt een verstandige keuze omdat Marco op de terugweg een vervelende bloedblaar oploopt.

Overigens kost de terugweg ons minder moeite dan we vooraf hadden gedacht. Dat komt vooral omdat we een rustig tempo kiezen dat we lang volhouden zonder te hoeven stoppen. Zo houden we ook voldoende energie over om rond te kijken tijdens deze ruim een uur durende klim.

Uiteindelijk staan we rond 17.00 uur weer boven. Daardoor hebben we nog voldoende tijd om ons bezoek aan de Grand Canyon af te sluiten met een weergaloze zonsondergang bij Mather Point en Yavapai Point.

Via Williams en Route 66 naar Joshua Tree National Park (dag 6)

Na 2 dagen Grand Canyon is het tijd om door te reizen. We verlaten Arizona en gaan op weg naar Californië met als bestemming Joshua Tree National Park. Rijd je in 1 streep door, dan kun je deze trip van dik 360 miles in 5,5 uur doen. Wij zijn wat langer bezig omdat we een stuk Route 66 meepakken.

Een uurtje nadat we in de auto zijn gestapt, rijden we door het charmante Route 66 stadje Williams. Het historische centrum ziet er gezellig uit en daar vinden we de perfecte ontbijtspot. Gateway Sandwich Co. belooft ‘awesome’ broodjes. En die belofte maken ze meer dan waar.

Rond kwart voor 11 stappen we weer in de auto. We vermijden de Interstate en volgen Route 66. Onze verwachtingen zijn hooggespannen. We hopen meer gezellige stadjes zoals Williams tegen te komen, maar dat gebeurt jammer genoeg niet.

Aangezien er in geen velden of wegen een restaurant te bekennen is, slaan we de lunch over. Het landschap is ondertussen enorm veranderd en de temperatuur is lekker opgelopen. Ongemerkt rijden we middenin de woestijn.

In dit gebied wil je echt niet zonder brandstof komen te zitten. Daarom nemen we het zekere voor het onzekere en tanken de auto af bij een van de weinige benzinestations op onze route. Daarna rijden we kilometerslang door de middle of nowhere. Rond een uur of 4 zien we voor het eerst weer wat gehuchtjes opdoemen in de verte.

En dan opeens zijn we in de buurt van Joshua Tree National Park. We komen het park binnen via de noordingang in het stadje Twentynine Palms. Een vriendelijke ranger bij de entree vertelt ons dat Key Views een perfecte spot is om van de zonsondergang te genieten. Onderweg rijden we langs een aantal rotsformaties die je zeker wilt zien als je dit bijzondere park bezoekt.

Als we een kwartier voor zonsondergang op de parkeerplaats van Key Views staan, is het een drukte van belang. Net als wij wil iedereen dit moment meepakken. En dat begrijp ik wel. Deze sunset is adembenemend mooi ondanks dat het vandaag wat heiig is.

Nog een dag genieten van Joshua Tree National Park (dag 7)

Heb jij de oranje tas gepakt? Oeps, 15 minuten na check out bij het hotel ontdekken we dat onze lunchpakketten nog op de kamer liggen. Omdat Joshua Tree National Park geen winkels en restaurants heeft, rijden we snel terug. Een dag in het park zonder eten en drinken is echt geen optie. Een klein uurtje later zijn we alsnog bij het park.

Omdat we gisteren via de noordingang binnengekomen zijn, pakken we vandaag de westingang. Beide entrees liggen in de Mojave Desert. In dit ecosysteem vind je de beroemde Joshua Tree. Zak je af naar het zuidelijke deel van het park, dan kom je in de Colorado Desert. Hier zie je vooral cactussen en struiken.

In Joshua Tree kun je geweldig mooie hikes doen. Wij kiezen voor een wandeling bij de Hidden Valley, een van de populairste trails in het park. Ooit was deze door rotsen omsloten vallei een befaamde schuilplaats voor veedieven.

De ingang van de Hidden Valley ligt verstopt tussen de rotsen. Als je een beetje oplet en de mensen volgt, dan vind je het pad vrij eenvoudig. De trail is ongeveer 1,5 kilometer lang. Dat klinkt als een eitje, maar je moet je voorstellen dat het hier in het 2e deel van de ochtend al verzinderend heet is.

Behalve de Joshua Trees en eindeloos veel cactussen, zit het park boordevol ‘wild life’. Woestijnhoutratjes en hagedisjes schieten weg voor onze voeten. De rest houdt zich goed verscholen. Je loopt er pardoes langs, zonder iets te merken. Dat ervaren wij als een parkranger ons op een giftige ratelslang attendeert. Dit reptiel ligt opgerold in zijn hol tussen de rotsen op minder dan een halve meter van het pad.

Na dit leuke avontuur stappen we weer in de auto en rijden door richting het Zuiden. Onze volgende stop is de Cholla Cactus Garden. Deze cactustuin ligt vlakbij de overgang van de Mojave naar de Colorado Desert.

Wat we zien, is oprecht mooi. Maar het raakt ons niet zoals het landschap van de Mojavewoestijn. Eerlijk gezegd hebben we ondertussen beiden ook heel veel zin om af te koelen in een zwembad. Daarom laten we het park voor gezien en zetten koers naar ons hotel in de buurt van Palm Springs.

Relaxen in Palm Springs (dag 8)

Na alle kilometers die we hebben afgelegd en de waanzinnige indrukken die we hebben opgedaan, is het heerlijk om aan het einde van deze fantastische rondreis te relaxen. Dat lukt perfect in Palm Springs.

Voor het eerst deze vakantie slapen we heerlijk uit. De rest van de ochtend gebruiken we om door het centrum van Palm Springs te struinen. We parkeren de auto in een zijstraatje van South Palm Canyon Drive. 50 stappen verderop staan we middenin de gezelligheid.

Het barst hier van de boetiekjes. Dus ik ben helemaal element. Omdat het ook een beetje leuk voor de boyfriend moet blijven, houden we het na anderhalf uur rondsnuisteren voor gezien. Hij is trouwens wel de enige die iets koopt, maar dat terzijde 😉

Ondertussen is het tijd om te lunchen. Wij houden enorm van rooftopbars- en restaurants. Die vind je hier volop. Azucar staat bovenaan ons wensenlijstje. Jammer genoeg is dit restaurant – net als een boel andere – gesloten door COVID. Gelukkig vinden we uiteindelijk een tafel bij High Bar. De aankleding en het sfeertje zijn top. Van het eten hadden we meer verwacht.

’s Middags gaan we volledig in luierstand bij ons hotel. Op naar de pool. Boekje mee. Muziekje erbij. Af en toe een plonsje. Het enige dat ontbreek, is een cocktailtje (poolbar gesloten door COVID).

Rond een uur of 5 bedenken we opeens dat het misschien handig is om alvast een restaurant voor het diner te reserveren. We hebben vooraf een lijstje gemaakt op basis van tips uit blogs. Maar als we gaan bellen, blijkt dat de ene na de andere toptent volgeboekt of gesloten is. Bummer. Die hadden we niet zien aankomen.

Natuurlijk komt het allemaal goed. Het Italiaanse restaurant Sammy G heeft een plek vrij om half 10. Omdat wij gewend zijn om laat te eten, vinden we dit dikke prima. Het terras is sfeervol verlicht. Het eten is superlekker. En wij genieten volop.

Van Palm Springs naar San Diego (dag 9)

De weersverwachting voor San Diego ziet er somber uit: koud, nat en winderig. Daarom blijven we vandaag zo lang mogelijk in Palm Springs.
Gelukkig kunnen we een late check out krijgen. Met ons ontbijt onder de arm (grab and go vanwege COVID) lopen we naar de pool. Heerlijk om nog een paar extra uurtjes van de zon te genieten.

Op den duur moeten we onze tassen toch echt pakken. Ondertussen heeft Marco ook nog kans gezien om een leuke route naar San Diego uit te stippelen. We vermijden de grote wegen. In plaats daarvan rijden we een heel stuk binnendoor over allerlei bergweggetjes. Echt een aanrader.

Het is al rond 5 uur als we in San Diego aankomen. Gelukkig regent het niet, maar het is wel fris. Daarom verruilen we onze korte broeken snel voor wat warmers. En dan gaan we weer op pad. De timing is perfect: terwijl we naar de Pacific Ocean rijden, zien we de zon in de zee zakken.

Het lijkt ons leuk om een wandeling langs het strand te maken. 5 minuten later passen we ons plan aan. De wind waait dwars door onze zomerjasjes. We hebben geen zin om langer te blauwbekken. Daarom stappen we weer in de auto en gaan op zoek naar een restaurantje.

Met behulp van Google Maps komen we uit bij Ketch. Een trendy restaurant met terras aan de America Cup Harbor baai. Echt een superleuke plek.
Na het eten hebben we weinig puf meer. San Diego lijkt een heel leuke stad. We komen zeker een keer terug. Maar voor vanavond is dit het.

Terug naar Houston (dag 10)

Als het meezit, dan kunnen we vandaag nog heel even door San Diego Down Town slenteren. Helaas denken de weergoden daar anders over. Het regent pijpenstelen als we wakker worden. Omdat we geen zin hebben om een nat pak te halen, pakken we nog een hazeslaapje en gaan daarna uitgebreid ontbijten.

En dan is het toch echt tijd om naar het vliegveld te gaan. We checken uit bij het hotel, leveren de huurauto in en staan een kwartiertje later bij de vertrekhal. Omdat de service nog steeds gelimiteerd is door de pandemie, kopen we snel nog wat te snaaien voordat we gaan boarden. 3 uur later zijn we weer veilig terug in Houston.

De afgelopen 10 dagen waren geweldig. Het voelt alsof we 3 weken weggeweest zijn. Veel mensen vragen ons wat het mooist was. Dat antwoord moeten we je schuldig blijven. We hebben iedere dag volop genoten en voelen ons enorme bofkonten omdat we deze onvergetelijke rondreis konden maken.




Scroll naar boven